Κάθε φως που λάμπει έξω φαίνεται να ρίχνει σκοτάδι μέσα μας. Αντίθετα με την κοινωνική εικόνα των χαρούμενων, φωτεινών Χριστουγέννων που παρουσιάζεται συνήθως από τα μέσα ενημέρωσης, οι ίδιοι οι εορταστικοί μήνες αποτελούν για πολλούς μια περίοδο έντονου άγχους και ψυχολογικού βάρους.
Κάθε χρόνο, πολλοί αντιμετωπίζουν την “κατάθλιψη των εορτών”. Αυτή η καταθλιπτική διάθεση, παρόμοια με την κοινή κατάθλιψη, εντείνεται ή εμφανίζεται κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών. Χαρακτηρίζεται από θλίψη, μελαγχολία, απογοήτευση και άνευ ενδιαφέροντος για κοινωνικές επαφές.
Η “κατάθλιψη των εορτών” άρχισε να εκδηλώνεται και να μελετάται κυρίως από τη δεκαετία του ’80. Η δεκαετία αυτή σηματοδότησε την έναρξη ενός καταναλωτικού εορτασμού των Χριστουγέννων στην Ευρώπη, προσθέτοντας επιπλέον υποχρεώσεις, έξοδα και προσδοκίες για χαρά.
Ενώ ο εορταστικός προβληματισμός επιβάλλει κοινωνική συνύπαρξη, πολλοί βιώνουν μεγαλύτερη μοναξιά. Είναι συχνό φαινόμενο οι άνθρωποι να νιώθουν ακόμη περισσότερο μοναχικοί και λυπημένοι, ιδίως αν έχουν χάσει αγαπημένα πρόσωπα. Η πρωτοχρονιά υπογραμμίζει τις απώλειες τους, προσθέτοντας τους ψυχολογικό βάρος.
Υπάρχουν επίσης όσοι αντιμετωπίζουν ψυχοσωματική και ψυχική κούραση λόγω των πολλών υποχρεώσεων. Οι εορτές μπορεί να αναγκάσουν ανθρώπους να είναι με μέλη της οικογένειας που δεν θα επέλεγαν διαφορετικά. Τα οικογενειακά τραπέζια δεν είναι πάντα τόσο αγαπημένα και ειρηνικά όσο φαίνονται.
Παρά τις προσδοκίες χαράς και διασκέδασης, πολλοί αντιλαμβάνονται ότι η χαρά δεν μπορεί να είναι προγραμματισμένη. Παρά το θρησκευτικό μήνυμα αγάπης, πολλοί βιώνουν τις γιορτές με απογοήτευση και πίεση.
Αν και το θρησκευτικό πνεύμα μπορεί να είναι βοηθητικό για ορισμένους, δεν αφορά όλους. Είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε τις γιορτές ως μέρος της ζωής μας χωρίς υπερβολικές προσδοκίες και πίεση. Πρέπει να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να ξεκουραστεί καθώς επίσης να έχει την κατάλληλη φροντίδα, χωρίς να ανταποκρινόμαστε απαραίτητα σε κοινωνικές προσκλήσεις που δεν επιθυμούμε. Είναι σημαντικό να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και να αγκαλιάσουμε τους αγαπημένους μας, όπως και όταν είναι εφικτό.
Στέλλα Γ. Ζαχαράτου
Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια MSc
Πτυχιούχος Κρατικού Βρετανικού Πανεπιστημίου Canterbury University UK
Μεταπτυχιακή εκπαίδευση και κλινική & ψυχοθεραπευτική εξειδίκευση στην
Παιδοψυχολογία & στη Γνωσιακή – Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία (CBT)
https://stellazaharatou.com/
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
